نوشداروی ارتباطات و اقتصاد پساکرونا

امروز که دنیا درگیر مقابله با کرونا و جلوگیری از شیوع سریع آن شده در کنار همه ناملایمات و مشکلات پیش آمده _ که در همه جهان وجود دارد_ نکات مثبتی هم دیده می شود.
تصاویر هوایی نشان‌دهنده هوای پاک پس از چند هفته کاهش و یا تعطیلی صنایع و حذف رفت و آمد های بی مورد خودروها است، مردم به اجبار کمتر خرید می کنند و در اجتماعات کمتری شرکت می‌کنند یعنی زندگی اجتماعی انسان ها با کمک فرهنگ و اقتصاد در حال بازگشت به عقب و یکسان‌سازی فکرها، اندیشه ها، توانمندی ها و فعالیتهای غیرضرور و حتی ضروری است.
مردم در حال یادگیری این واقعیت ها هستند که، کمتر میهمانی بروند، چند ماه فقط از یک مدل گوشی همراه استفاده کنند، به لباسهای داخل کمد لباس خود اکتفا کنند، به دنبال خرید تزیینات جدید برای منزل نباشند و… ده ها عادت غلط اقتصادی و اجتماعی خود را کنار بگذارند.
این نسخه ای است که برای همه دنیا پیچیده شده و برای تغییر این وضعیت درمان عاجلی هم وجود ندارد.

کمی جلوتر می رویم یعنی چند ماه آینده و زمانی که کرونا مهار شده است، آن زمان باید همه پسماند برداریم و همه چیز را از صفر دوباره بسازیم و اینجاست که”جهش تولید” خود را نمایان می کند، هر کشور، گروه و مجموعه خود را برای این مهم آماده کرده باشد در دنیای آینده چندین گام پیش تر خواهد بود، درست مانند چاه نفت مشترکی که یکی از شرکا زمینه برداشت بیشتری را فراهم کند.
تاثیر شیوع کرونا دنیا را وادار کرده شتاب را کم کند، تاثیرگذاری ها کم شود، سیلیبریتی ها، نظام های اقتصادی و برنامه ریزی ها ناکارآمد شوند و این تأثیر چندلایه در نهایت و در پسا کرونا نیازمندی تولیدات جدید و انبوه خواهد بود و آنجاست که “جهش تولید” راهکار برون‌رفت از سکون و سکوت خواهد بود.
خیلی ها هنوز متوجه اتفاقی که در حال حاضر دارد بر سر دنیا می‌آید نیستند، تا چند هفته گذشته اغلب ما از وجود و تعدد اقلام چینی ارزان قیمت که در فروشگاه ها، منازل و محل کارمان را پر کرده بود می نالیدیم و با این حال از خرید آن ها دست بر نمی داشتیم ولی دور نیست آن زمانی که قفسه ها و کم کم محیط ما از اقلام چینی خالی می شود و این فرصت تازه‌ای خواهد بود برای تولید بومی ،البته اگر قدر بدانیم و تلاش کنیم.
بدون شک شروع دوباره در وضعیت کند شدن فرایند ها، بدون پول و با وجود اینرسی حرکت، نیازمند جهت دهی دوباره، لیست پذیری بالا و بعضاً بی پروایی اقتصادی دارد که موتور محرک همه اینها “جهش تولید” است، آینده جهان با تغییر در روش تولید، توزیع و حتی تغییر در شیوه خرده‌فروشی مواجه خواهد بود.
تغییر در شیوه های ارتباطی در بین مردمی که به دنبال اخبار کمتر و کالاهای کمتر اقدام به ترک عادت های قبلی کرده اند نیاز جامعه عادی خواهد بود و برآوردن این نیاز در کنار همه الزامات “جهش تولید” را می طلبد.

ماهان صفایی_مدرس دانشگاه